Ik herinner mij de eerste keer in Shanghai nog heel goed. Ik had de wekker gezet op 1000 uur, wat in Nederland 0400 uur is , en had de helft van de nacht daar wakker gelegen vanwege het tijdsverschil. Ik voelde me dus echt rete brak. Maar ik moest en zou naar de Bund gaan want ik had gehoord dat het uitzicht spectaculair was aan de rivier. Eén van de mooiste skylines van de wereld met futuristische wolkenkrabbers. Shanghai ,één van de grootste maar ook belangrijkste steden in de wereld. Oftewel, benen uit bed zwengelen, kopje thee zetten met de waterkoker op de hotelkamer, douchen, plakje peperkoek, en gaan met die banaan.
Ik had bij de receptie van het hotel nog even een kaartje van het hotel gevraagd. Nou dat was maar goed ook want ik kon me met geen mogelijkheid verstaanbaar maken bij de taxichauffeur. Het hotelpersoneel had hier duidelijk ervaring mee en had wat zinnen en locaties voorgedrukt en vertaald in het chinees. Heel handig, en ik bedacht mij dat wij als toeristen wel heel voorspelbaar zijn en duidelijk altijd dezelfde plekken bezoeken. Ik was in ieder geval heel blij met het kaartje met vertaalde zinnetjes en bedacht me ook dat ik er een goed plekje voor moest vinden in mijn tas, anders zou het wellicht nog wel eens een hele klus kunnen worden om weer terug te keren naar het hotel. De taxichauffeur ratelde maar door in ‘t chinees tegen mij tijdens de rit, geen enkel idee wat hij zei, totdat hij ineens stopte en mij gebaarde dat ik uit de taxi moest gaan. Ik zag water, wat gebouwen maar geen skyline. Ik keek de taxichauffeur vragend aan en wees het adres op mijn hotelkaartje aan en de man knikte instemmend en gebaarde mij nogmaals de auto te verlaten.
Daar stond ik dan. Midden in Shanghai, met een mega jetlag, op de Bund, met mijn grote canon camera in de aanslag, speciaal meegenomen voor de gelegenheid. Maar er was geen indrukwekkende skyline te zien. Noppes, zero, nada! Het enige wat ik zag waren een hoop andere toeristen met camera om de nek, die stug voor zich uitkeken naar de overkant van het water. Waar keken ze in hemelsnaam naar? Nou ja, naar hetgeen wat ik ook had willen zien maar wat gehuld was in een nevel van dikke smog. De skyline was gewoonweg niet te zien door de smog! Het was pas toen dat ik mij realiseerde wat voor een enorme vervuiling zo’n wereldstad als Shanghai, met zo veel inwoners, verkeer en fabrieken veroorzaakt.
Inmiddels heb ik de skyline meerdere malen gezien, echt geweldig mooi moet ik zeggen. En de laatste keer dat ik in Shanghai was, en uiteraard op zoek was naar een bepaald restaurantje, schoot de adrenaline door mijn lijf bij het oversteken van de straat. Ik had de bus totaal niet horen aankomen toen ik met mijn duffe hoofd overstak. Ja, je leest het goed… niet HOREN aankomen. Want gelukkig hebben ze inmiddels wel maatregelen getroffen in Shanghai. Er rijden bijna alleen nog maar elektrische auto’s, bussen en scooters. Ik realiseerde me toen ineens dat het zo heerlijk stil was. Geen herrie van voorbij razend verkeer, maar slechts een licht gezoem van voorbij rijdende bussen en scooters. Alleen.. daar moet je in het verkeer wel erg aan wennen!
Om even terug te komen in het verhaal over mijn eerste keer in Shanghai….Tja, daar stond ik dan om 0430 uur nederlandse tijd in de ochtend op de Bund. Wat nu te doen? Al mijn collega’s hadden het er altijd alleen maar over dat je daar parels en sieraden moest kopen, omdat het zo goedkoop was. Daar kon je thuis dan weer sieraden mee maken. Nou, dat was helemaal niet mijn ding en ik werd gek van dat afdingen over 10 blauwe of rode kralen. Ik wilde leren over de keuken in Shanghai, naar een food market! En mijn ervaring is……waar je op de wereld ook bent, welke taal ze daar ook spreken, als je het gebaar maakt van ik wil iets eten, dan begrijpt iedereen je! Oftewel, voordat ik het wist stond ik op een waanzinnige food market en heb ik daar zeker 2 uur rondgelopen. Mijn ogen uitgekeken naar alles wat ik niet kende, dingen geproefd en uiteraard ook kruiden voor thuis gekocht. Toen het daar lunchtijd was zag ik overal mensen neerstrijken om te eten en bedacht ik me dat ik behalve peperkoek niets had gegeten en daardoor waarschijnlijk misselijk aan het worden was. Ik streek neer bij een restaurantje met Shanghai duck, want op zoek gaan naar een broodje kaas op deze locale food market had weinig zin! Nou kan je mij midden in de nacht wakker maken voor een verrukkelijke curry, dus een warme Shanghai Duck met noodles klonk ook wel goed. Klonk niet alleen goed… het was echt verrukkelijk! De eend was heerlijk, de saus was passend en de noodles met veggies zo smakelijk door de saus van de eend! Het maakte de hele teleurstelling van de onzichtbare skyline goed. Ik had kookinspiratie opgedaan op de markt, ingrediënten ingeslagen en zat vol inspiratie om thuis weer recepten uit te proberen.
Terug in het hotel wilde ik deze fantastische food experience delen met het thuisfront! Ik was laaiend enthousiast over de food market en wilde de filmpjes delen met mijn vrienden. Wilde een blog schrijven op mijn website… Nou… niks delen…niks werkte! Instagram, facebook, whatsapp alles was geblokkeerd! In China is alles wat maar ietwat westers is geblokkeerd! Ik kon niet eens mijn werkrooster bekijken want google deed het ook niet. No connection to the outer world! Dat voelt toch wel heel raar moet ik zeggen. Ik kon alleen smsen. Die avond was ik doodmoe en dook vroeg het bed in. Maar na 3 uur slapen zat ik alweer rechtop in bed. Mijn biologische klok zei me dat ik wakker moest worden maar het was midden in de nacht. Ik baalde enorm dat ik geen boek bij me had en geen film had gedownload zoals veel jongere collega’s wel hadden gedaan. Het enige wat voor mij op de tv verstaanbaar was, was BBC world news. Nou dat kende ik de volgende dag helemaal van buiten:-)!
Toen ik mijn kookboeken aan het doorbladeren was moest ik ineens denken aan mijn eerste lunch daar. Vandaar deze afhaalmaaltijd van Shanghai style eend met noodles, paksoi en komkommer. In Shanghai eten ze deze maaltijd met stokjes. Nou dat gaat mij prima af als ik de noodles en groenten eet, maar niet met zo’n stuk eend! Ik heb vele jaren de wereld afgereisd en vind het ongelofelijk leuk om mijn ervaringen van wereldse gerechten met jullie, klanten te delen. De Shanghai duck met noodles staat op het weekmenu en kan je in de webshop bestellen!
Liefs,
Maris xxx